De stad van docente Gerry van der Linden bruist van het stadswild: vrouwen, kinderen, geliefden en fonteinen. De poëzie van Van der Linden is nauw verbonden met de vaak absurde wereld om ons heen. Grote en kleine gebeurtenissen herhalen zich, jager en prooi wisselen van rol en eenzaamheid eist, juist wanneer de afstand kleiner wordt, de hoogste tol.
↧