In het poëziedebuut van oud-student Dorien de Wit, eindig de dag nooit met een vraag (Arbeiderspers 2021), is er sprake van zoeken, van heel precies kijken.
Wat is een plek, waar ben ik en waar is de ander? Hoe verhoud ik me tot een wereld die continu in beweging is?
Het enige waar de dichter zeker van is, is de vaste grond onder haar voeten, tot zij zich realiseert dat die grond helemaal niet vast is, dat die grond zich verplaatst, al is het maar met een snelheid waarmee je nagels groeien. Het schrijven is een onophoudelijk houvast zoeken waar geen houvast bestaat.
Dorien de Wit is dichter en beeldend kunstenaar. Zij publiceerde in o.a. Hollands Maandblad, Het Liegend Konijn en De Revisor. Met haar gedicht Legenda won zij in 2017 de Turing Gedichtenwedstrijd.